ความว่างในความเงียบ

ในมุมมืดของวันพระจันทร์ส่องแสง ฉันนั่งจองมองพระจันทร์แจ่มจรัสเต็มท้องฟ้า กับไอเย็นของฤดูหนาวอันแสนจะหนาวเหน็บ นึกถึงวันเก่าๆอันเต็มไปด้วยสัจธรรมของธรรมะ ฉันเฝ้าสั่งสอนคน ส่งกระแสจิตที่มีแต่ความปรารถนาดีสำหรับทุกคน ฉันนั่งอ่านธรรมะ ศึกษามัน ฉันชอบที่จะนั่งอ่านมันเป็นเวลานานๆ เพราะธรรมะแต่ละบทแต่ละตอน สอนให้คนเป็นคนดี ฉันปรารถนาที่จะให้ทุกคนเป็นคนดี สำหรับฉันแค่นี้ก็พอใจแล้ว ความสุขของฉันอยู่ที่ความดีของมนุษย์ทั้งหลายที่จะปฏิบัติต่อกันอย่างฉันท์มิตรญาติพี่น้อง ฉันปราถนาจะเยียวยาใจของคนที่บกพร่องของความคิด และการกระทำ แม้ฉันจะวุ่นวายใจแค่ไหนสำหรับปัญหาที่แบกรับภาระในบางครั้ง แต่ไม่ได้ทำให้ฉันต้องเดือดร้อนอะไรเลย เพราะความว่างได้ก่อเกิดที่จิตใจของฉัน ฉันยึดถือหลักความว่างในความเงียบ ทุกคืนฉันจะสวดมนต์ไหว้พระรัตนไตรก่อนนอนทุกครั้ง จึงทำให้ฉันว่างจากทุกสิ่งที่เป็นกิเลสทั้งหลาย ฉันปรารถนาจะให้ความว่างก่อเกิดในจิตใจของปวงชนทุกคน ฉันเฝ้าภาวนาด้วยจิตญาณของฉัน หวังว่าทุกคนที่ได้อ่านบทความของฉันจะใช้ บทความของฉันให้เป็นประโยชน์สำหรับตัวเองนะโยม

ด้วยความปรารถนาดีจาก พระมหาอุดม สายโปธิ เจ้าอาวาสวัดดอนแก้ว อำเภอสารภี จ.เชียงใหม่