การทำบุญเป็นการทำเพื่อทำให้จิตใจสบาย
หากการทำบุญเพื่อหวังผลบุญก็จักได้บุญ
แต่บางทีการทำบุญ เพื่อหวังผลพลอยได้จากการทำบุญ
การทำบุญนั้นจักไม่ได้บุญ
.......................
ทำบุญอย่างไรจึงจะได้บุญ
การทำบุญมีหลายรูปแบบ แต่ในที่นี้จะพูดถึงการทำบุญในรูปแบบของการบริจาคปัจจัย เป็นได้ทั้งเงินทองและสิ่งของ ผลตอบสนองของบุญที่ได้ไปนั้นได้รับทันที เมื่อเราทำบุญ คือความสบายใจ ความปลื้มปิติยินดีที่ได้เสียสละเงินทองปัจจัยต่างๆเพื่อบำรุงศาสนา หรือ มีการทำบุญเพื่ออุทิศส่วนกุศลไปยังบิดามารดา ญาติพี่น้องลูกหลาน เหลน ที่ได้ล่วงลับไปแล้วนั้นความสบายใจที่ได้ นั่นแหละบุญ
บางคนทำบุญเพื่อหวังผลร่ำรวยเงินทอง นั่นเป็นไปไม่ได้ ถ้าจะให้ร่ำรวยเงินทอง ก็ต้องขยันหมั่นเพียรในการประกอบอาชีพ ต้องเป็นอาชีพที่สุจริตจึงจะร่ำรวยได้ ไม่ใช่ว่ามัวแต่จุดธูปเทียน ขอลาภ ขอหวย จากพระ ผีสาง เทวดา "ไม่ใช่" เป็นไปไม่ได้ ที่เป็นได้คือ "กำลังใจ" เท่านั้นเอง
บางคนทำบุญเพื่อหวังผลกำไรเป็นอย่างอื่น เช่น ทำบุญเอาหน้าเอาตา เพื่อหวังเชิดหน้าชูตา ให้คนอื่นนิยมชมชื่น ทำบุญอย่างนี้ไม่ได้บุญ เมื่อทำไปแล้วถ้าไม่มีใครนิยมชมชอบก็เกิดความทุกข์ใจ ทั้งที่ทำบุญไปแล้ว คิดว่าทำไมไม่มีใครชื่นชมชื่นชอบ เกิดความไม่สบายใจ มีความทุกข์ใจอย่างนี้ไม่ได้บุญ ตรงกันข้าม ถ้าเราทำบุญไปแล้วไม่หวังผลอะไรเลย ทำไปเพื่อความสบายใจอย่างนี้จะได้บุญ 100%
บางคนทำบุญเพื่อหวังผลกำไรเป็นอาชีพ เช่นแจกซองผ้าป่า ซองกระฐิน ซองบุญต่างๆ แจกไปแล้วเก็บใส่กระเป๋าของตนเองก็มี แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะเป็นไปอย่างนั้นหมดทุกรายไปทีเดียวเป็นแต่เพียงข้อคิด ที่เป็นข่องโหว่ที่อาจเป็นไปได้บางรายเท่านั้นเอง ทำบุญอย่างนี้ไม่ได้บุญกับมีความทุกข์ใจว่ากลัวคนอื่นจะรู้ จึงเกิดความไม่สบายใจอย่างนี้ไม่ได้บุญแน่นอน
ดังนั้นเพื่อหวังความสุข และความสบายใจ ในการทำบุญต้องทำบุญด้วยความศรัทราด้วยใจ ด้วยความบริสุทธิ์ใจไม่หวังผลตอบแทน ทำไปแล้วได้อะไร ไม่ต้องไปคิดว่าผลบุญจะเป็นอะไร ไม่ต้องรอรับไม่ต้องรอฟังข่าว "มันอยู่ที่ใจ"ใจเราเป็นสุขนั่นแหละได้บุญ
และการทำบุญอีกแบบหนึ่งที่ไม่ได้บุญเลยแน่นอน คือเวลาเพื่อนบ้านมีงานบุญ เช่นงานศพ เวลาไปทำบุญหวังไปถล่มเจ้าภาพ ทั้งเหล้าอาหาร ในขณะที่ตนเอง ทำบุญแค่ 20-30 บาทแต่หวังผลว่าจะได้รับประทาน และรับอย่างเดียว อย่างนี้ก็ไม่ได้บุญเพราะรังแต่จะให้เจ้าภาพเดือดร้อนมากขึ้น และการดื่มสุรา ยาเมาในงานศพ เป็นการไม่เหมาะสมอย่างยิ่งเพราะเจ้าภาพกำลังเสียใจ แต่เรากลับไปซ้ำเติม ให้เขามีความทุกข์มากยิ่งขึ้นอย่างนี้ไม่ได้บุญ
ดังนั้นท่านทั้งหลาย ในการทำอะไรก็ตามจงพินิจพิจราณาด้วยสติคิดดี ทำดี มีเหตุผล เอาใจเขามาใส่ใจเรา อย่าเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตน จงมีความเห็นอกเห็นใจผู้อื่น คนเราเกิดมาทั้งที ก็ขอให้ทำอะไรก็ได้ให้เป็นประโยชน์แก่ตนเองและผู้อื่น ไม่เสียทีที่ได้เกิดมาเป็นคนที่สมบูรณ์โดยแท้
ธรรมะบรรยายโดยพระมหาอุดม อุตตโม เจ้าอาวาสวัดดอนแก้ว อ.สารภี จ.เชียงใหม่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น